Onlangs ontving ik een brief van de Nederlandse Vereniging tot bevordering van de Zondagsrust en de Zondagheiliging. Nu heb ik niet zoveel met het benoemen van bepaalde dagen – alle dagen zijn mij even lief – en ik was niet op de hoogte dat er een vereniging was die zich serieus met de Zondagsrust en Zondagsheiliging bezig hield (goedgekeurd bij Kon. Besluit van 28 september 1955 no.29). Ik heb de brief daarom belangstellend maar met stijgende verbazing gelezen.
In de brief werd ik gefeliciteerd met mijn beëdiging als Statenlid en het bestuur van de vereniging achtte het een goede zaak mij maar eens een briefje te sturen: “Het is met name de zondagsrust en de zondagsheiliging welke ons zeer ter harte gaat” dit in het kader van “de liefde tot het gebod tot God van Hemel en Aarde” en “de Bijbelse invulling van de Zondag, de dag des Heeren“.
“Op velerlei wijze wordt de zondag ontheiligd,” volgens de vereniging, “door sport en spel en andere activiteiten zoals de zgn. koopzondagen. De landelijke wetgeving staat het toe dat er geheel in strijd met het 4de gebod van de Wet des Heeren wordt gehandeld: ‘Gedenk den sabbatdag, dat gij dien heiligt‘ ” (Exodus 20:8).*)
De vereniging vraagt mij of ik mee wil helpen om “de dag des Heeren weer die plaats te doen krijgen zoals deze ook in vroegere tijden in ons Vaderland had“.
Nu is mijn visie dat iedereen volledig zelf verantwoordelijk is voor zijn eigen doen en laten. Pas wanneer we de grenzen van de vrijheid van de ander benaderen, dienen we ons te houden aan spelregels. Die spreken we dan samen met elkaar af. Geheel democratisch. In dit inzicht komt een entiteit als een God niet voor. De bijbehorende opgelegde, niet democratische geboden bestaan daarom niet voor mij.
Rond 1928 is de winkelzondagssluiting voor Non-Food winkels om sociale redenen ingesteld en later, tijdens de oorlog, voor Food-winkels. Daarvoor, en ik neem aan dat de vereniging deze tijden bedoeld met vroegere tijden in ons land waren de winkels 7 dagen per week open waren. Ik zie daarom geen direct verband tussen vroeger tijden en het winkelen op zondag.
In mijn denkraam past daarom het bestaan van de Nederlandse Vereniging tot bevordering van de Zondagsrust en de Zondagsheiliging helemaal niet.
Het bevreemd me enigszins ook dat een bestuur van een vereniging, die zich intensief bezig houdt met Zondagsrust en Zondagsheiliging serieus in de veronderstelling verkeerd dat een briefje hieromtrent naar fractie van D66 enige zin heeft. D66 is een gezelschap dat juist vóór de vrijheid van winkeliers of wie dan ook is en helemaal geen zondagsrust of anderszins aan iedereen wil opleggen.
We gaan daarom als D66 waarschijnlijk niet in op de uitnodiging van de Nederlandse Vereniging tot bevordering van de Zondagsrust en de Zondagsheiliging om eens over het een en ander van gedachten te wisselen.
———
*) Exodus gaat daarna nog verder: 31:15 – Wie op den sabbatdag arbeid doet, zal zekerlijk gedood worden.
Blog Bron: Weblog Erik