Het Gebouw en Justine

Eindelijk gevonden. En nog een heel mooie uitvoering ook: Justine van Bruno Nicolai, de tune van Het Gebouw. Hier wordt ik echt vrolijk van.

Op Youtube vond ik het volgende verhaal over het gebouw en het geeft mooi weer wat voor radio programma Het Gebouw was. Jammer dat een dergelijk programma niet meer bestaat. Tijdens het werk werd mijn hele dag gevuld met deze radiozending. De tune heb ik nu gevonden … op zoek naar meer …
Enkel Harmke Pijpers komt ik nog tegen op de radio bij BNR (overigens ook leuke radio voor in de auto).

In 1984 kreeg de VPRO de B-status en in de nieuwe radioprogrammering was deze langste wekelijkse informatieve marathonuitzending een nieuw element. Op 12 oktober van dat jaar werd de eerste uitzending van Het Gebouw uitgezonden. De uitzendingen waren eerst op Hilversum 2 en later op Radio 1 en Radio 5 te beluisteren. Het programma begon na het ANP-nieuws van zeven uur ‘s morgens en eindigde om 16.30 uur. De lengte van deze rechtstreekse radiouitzendingen van negen uur kon in die tijd als vernieuwend worden gezien. Het programma werd gemaakt door circa veertig presentatoren en journalisten.

De luisteraars werden door fictieve ruimten op de derde verdieping van een van de VPRO-villa’s aan de ‘s Gravelandseweg te Hilversum meegenomen en getrakteerd op actualiteiten, reportages, commentaren, columns, memo’s en interviews, maar ook op komische intermezzo’s. Het programma bevatte onderdelen als Het Marathoninterview en Standplaats NL, die later een zelfstandige plek in de radioprogrammering zouden vinden. Het satirische televisieprogramma Jiskefet kan beschouwd worden als een voortzetting van Borát, een element uit dit radioprogramma.

In 1993 werd de laatste aflevering uitgezonden.

Blog Bron: Weblog Erik

Streetcar traveling down Market Street in San Francisco

Nog zo’n leuke video in combinatie met aardige muziek:

Muziek is de eerste track van het Airs’ Moon Safari album dat bij een scene is gezet van een film opname van een tram af die door de Market Street rijdt in San Francisco in 1905.

Wat mij het meest beroerd is dat de mensen die je ziet het dus allang stuk zijn. Jong/oud … niemand is er meer (sommigen dagen de tram uit door er al tijdens de filmopname voor te springen).

Blog Bron: Weblog Erik

In de politiek?

Wanneer je iets wilt veranderen dan moet je niet aan de zijkant ‘boeh’ roepen maar dan moet je er zelf iets aan doen. En wanneer het ‘zelf doen’ buiten je macht ligt, kun je de situatie maar beter naast je neer leggen. Met die gedachte wil ik de gemeenteraad van Almere in. Voor de partij waar ik al vrij lang lid ben: D66.

Ik wil dus actief zijn in de politiek, omdat ik bij wil dragen aan en invloed wil uitoefenen op de eigenzinnige identiteit/cultuur van Almere en Flevoland. Ik zie de stad als zelfstandig maar ook samenwerkend met de omliggende gemeentes als blauwgroene oase midden in het land (en als onderdeel van Europa).
Kortom: “In Almere kan het”? In Almere moet het kunnen!

En waarom D66?

Ik ben door mijn ouders met D66 opgevoed: liberaal met aandacht voor vrijheid van de ander en ook sociale aandacht voor de ander. De kernwaarden van D66 liggen dicht aan mijn hart, leef daarnaar en deel deze ook met mijn omgeving:

  • vertrouw op de eigen kracht van mensen,
  • denk en handel internationaal,
  • beloon prestatie en deel de welvaart,
  • streef naar een duurzame en harmonieuze samenleving en
  • koester de grondrechten en gedeelde waarden.

Ik wil een bijdrage leveren aan een actieve, zichtbare fractie. Met goede, gezamenlijk te halen, doelen. Ik ben voor een fractie waarin de leden elkaar ondersteunen en een fractie die actief een gezicht heeft naar de buitenwereld. Ik wil een fractielid zijn die voeling houdt met de samenleving; om gekozen beleid te verdedigen maar ook de alternatieve meningen op mij in te laten werken.

Welke portefeuilles vind ik belangrijk? Enkele voorbeelden …

Economie: Het is belangrijk dat bedrijven zich welkom voelen. De gemeente afdeling Economie moet goed voorzien worden van menskracht om de bedrijven te bedienen. Vaak is de klacht hoorbaar: “het duurt allemaal zo lang in Almere”, met het gevolg dat men door reist naar Lelystad, waar bedrijven sneller kunnen werken.

Ook het toerisme is een aandachtspunt in het kader van economie. Ik heb een wethouder wel eens horen zeggen: “waarom zouden we geld steken in een naturistenstrand, wanneer er vooral mensen van het vaste land gebruik van maken?”. Weinig gastvrij, zou ik zeggen; hier wil ik een beste verandering in.

Bouwen: Ook de Dienst Stedelijke Ontwikkeling lijkt erg onderbemenst. Ook bij deze dienst moeten de mensen erg lang wachten op reactie. En dat terwijl er een steeds grotere woonbehoefte is in Almere.

Cultuur: Ik ken de cultuur van Almere nu een klein beetje. Sinds ik ben gaan zingen in een Operettekoor en daarna in Operakoor, kom ik er achter dat de cultuur van Almere sinds jaren mooi aan het bloeien is. De subsidies die beschikbaar zijn, lijken voldoende maar elke nieuwe periode zullen er partijen zijn die de cultuursubsidies niet zien zitten er daar op willen bezuinigen. Ik zal me daar tegen verzetten. Ook bestuursondersteuning voor culturele stichtingen vind ik een belangrijk aandachtspunt.

Ik kan mezelf goed vinden in het bekende citaat:
“They who can give up essential liberty to obtain a little temporary safety, deserve neither liberty nor safety”, aldus Benjamin Franklin. Ofwel naar mijn mening: We dienen te aanvaarden dat ultieme veiligheid niet bestaat en dat we voor onze vrijheid dienen te staan.
Belangrijkste focus: Vrijheid van handelen voor iedereen met behoud van respect voor vrijheid van de ander – immers: de vrijheid van de één wordt begrensd door de vrijheid van de ander.
Maar net zo belangrijk: Kijken buiten de kaders, één waarheid en één oplossing bestaat niet.

Blog Bron: Weblog Erik

De Farizeeër en de Onnozelaar

Als een woord mij te binnen schiet bij een bepaalde situatie, dan wil ik altijd graag voor mijzelf weten of het terecht is dat het woord bij mij naar boven komt. Internet is dan een eenvoudig hulpmiddel.

De woorden die onlangs bij mij naar boven kwamen waren “farizeeër“. En het woord “onnozelaar“. De situatie doet er nu even niet toe.

Ik kon me herinneren van mijn Christelijke opvoeding en -onderwijs dat de farizeeërs niet van die heel prettige persoonlijkheden waren en dat Jezus ook niet echt enthousiast over hen was. Mensen die altijd met hun vingertje wijzen dat je iets niet goed doet en hoe het dan wel volgens hen zou moeten zijn. Echt die mensen waar je na verloop van tijd een erge hekel aan kunt krijgen, zonder dat je dit eigenlijk wilt.
Ze hebben volgens hun eigen idee dan wel gelijk maar dat wil nog niet zeggen dat je de vermoedelijke overtreder direct of indirect (via via) aan de schandpaal moet nagelen. En dat deden ze in de oude tijd dus wel, waaronder dus Jezus – ook niet zomaar iemand, volgens de huidige aanhangers.

Internet geeft mooie resultaten: Farizeeërs of Farizeeën:

[citaat van de website Phanuel – Het is mij niet bekend van wie de teksten op de site zijn maar ze kwamen mij bekend voor]
Wie kent ze niet – althans wie enigszins in de bijbel thuis is: de Farizeeën en schriftgeleerden, de schijnheilige, dogmatische, bekrompen, vijandige volksmenners, die er uiteindelijk zelfs toe kwamen om Jezus via slinkse manipulaties te (laten) vermoorden?

Jezus kende ze wel, die zwartgerokte moralisten. Had hij ze zelf niet uitgescholden voor ‘addergebroed’ en dergelijke meer? Had hij niet overduidelijk aangetoond dat ze zelf de kat in het donker knepen, terwijl ze het volk allerlei strenge bepalingen en voorschriften oplegden? Niet te vertrouwen, die lui, zoveel is wel duidelijk. En zelfs tot in onze tijd is het woord ‘farizeeër’ blijven bestaan als aanduiding voor een schijnheilig mens met een dubbele agenda, die in het geniep zijn eigen belangen veilig stelt.

‘Schriftgeleerde’ heeft die negatieve klank niet behouden, maar staat eerder gewoon voor een gortdroge, enigszins wereldvreemde theoreticus.

[en verder …]
Zoals de wetenschap heeft laten zien waren de Farizeeën niet anders dan gewoon een stel orthodoxe joden, die met name in Judea nogal veel invloed hadden en daar zelfs voor een groot deel het tempelbeleid bepaalden. Erg dogmatisch, erg thuis in de mozaïsche wet en vooral in de uiterst nauwkeurige toepassing daarvan. Waarschijnlijk waren het helemaal geen slechte of boosaardige mensen, integendeel. Ze hadden alleen maar een soort ideaal voor ogen: te leven zoals zij dachten dat Mozes het hun had voorgeschreven.

[en al laatste …]
De Farizeeën en schriftgeleerden zijn nog steeds onder ons, ze zijn in feite nooit uitgestorven. Het is niet zo moeilijk ze te herkennen: let alleen maar op ‘licht’, ‘liefde’, ‘Heer’ en dat soort uitlatingen, liefst met hoofdletters. Tien tegen een dat er dan weer eentje in de buurt is die Jezus zelf liever niet volgt. Betlehem is er nog altijd vol van.
[Een waarachtig verhaal. Leest snel weg … mooie tekst]
[http://www.phanuel.org/teroverweging/farizeeer.htm]

Maar ook de volgende sites gaven meer inzicht …
[http://www.christipedia.nl/Artikelen/F/Farizeeen]
[http://www.allaboutgod.com/dutch/jezus-en-de-farizeeers.htm]

En Onozelaar? Mijn gevoel was juist:

onnozelaar: naïeveling, domkop, dwaas, sufferd, sukkel onschuldige
[http://www.woorden-boek.nl/woord/onnozelaar]

onnozelaar: een persoon die handelt zonder notie.
[http://nl.wiktionary.org/wiki/onnozelaar]

ONNOZELAAR: 1) Achterlijke 2) Dwaas 3) Dommerik 4) Idioot 5) Idioot (zuidn.) 6) Kuiken 7) Oen 8) Onbenul 9) Onnozekere 10) Onnozele 11) Onnozohals 12) Persoonsbenaming 13) Rund 14) Schaapskop 15) Schapenkop 16) Simpeziel 17) Stommeling 18) Stommerd 19) Stommerik 20) Sukkel 21) Sul 22) Simpelaar 23) Schaap 24) …
[http://www.mijnwoordenboek.nl/puzzelwoordenboek/ONNOZELAAR/1]

Eigenaardig dat het eerste gevoel vaak juist is wanneer woorden bij een bepaalde situatie opkomen

Blog Bron: Weblog Erik

Zandvoort – 12 km CircuitRun – 25 maart

Het verjaardagskado van mijn dochter, november vorig jaar, was een deelname bewijs voor de Circuitrun in Zandvoort. Zondag 25 maart in het dorp waar ik ben opgegroeid, dus. Kom ik er nog eens een keertje terug: in dat rare dorp. 

Ik kon me herinneren dat mijn vader zo’n veertig jaar terug ook al eens op het circuit gehobbeld heeft. Is in mijn herinnering blijven steken als was het een verkiezingsstunt voor het toenmalige D66 Zandvoort (GR1970). Toen al werd ik opgevoed met campagnevoeren, geloof ik. Ik heb het plaatje eens opgezocht. Mijn vader was niet zo sportief, in mijn herinnering, dus hij zal de toenmalige 4500 meter niet hebben gedaan.

Een circuitrun avant-la-lettre toen, die nu door mijn dochter en mij wordt gelopen. Twaalf kilometer: het hele circuit over, daarna van boven naar onder over het strand en dan het hele dorp door. Twaalf kilometer en ik heb er voor geoefend … rond de Noorderplassen in Almere; ok, dat is 13 kilometer maar als je een plankje doormidden slaat moet je voorbij het plankje slaan heb ik tijdens een karate workshop geleerd. Een klein deeltje in Almere blijkt gans Zandvoort te kunnen bevatten.

Grappig dat de afstanden, die ik vroeger zo groot vond – van ons huis naar het station aan de andere kant van het dorp, was toch zeker vijftien minuten lopen. Toen ik in Almere kwam wonen, bleek het station weer vijftien minuten lopen te zijn maar toen kon ik het gewoon vanuit mijn zolderraam zien liggen.

Het circuit is trouwens aangepast omdat de mensen die er wonen hebben geklaagd. Het circuit was er eerder maar zo schijnen die dingen te gaan. Het is nu een lullig circuitje geworden. Ik vind dat jammer. Maar ik woon dan ook niet naast. Vroeger woonde ik aan de andere kant van Zandvoort en met een beetje goede wind, hadden we er helemaal geen last van.

Ik ben benieuwd de toenmalige eigenaar van mijn stamkroeg De Gnoom – ik kwam daar al van vlak na het overlijden van mijn vader in 1974; ik was rond de 15 jaar – nu nog steeds wethouder is. Moet ik eens opzoeken …

Een aardige hoeveelheid nostalgie: 25 maart 2012 … zo voorbij.

Blog Bron: Weblog Erik

Vijf kilometer? Op naar de tien!


Eva had een startbewijs voor de Heemstede Loop gewonnen en vroeg me mee te gaan. Vijf kilometer. Ik vond het een leuk idee; ik wilde toch 10 km gaan lopen dus een snelle vijf is natuurlijk een goed alternatief. Beide zijn we voor de vijf kilometer onder de dertig minuten gegaan.

Het is gelukt, zonder echt veel moeite: we kwamen allebei ongeveer rond de 28:30 minuten bij de vijf kilometer finish aan. Een doelstelling halen geeft een lekker gevoel.

De tien kilometer is een volgend project en dan ook wel binnen de 60 minuten. Twee uitdagingen dus, die we blij tegemoet gaan.

Na het douchen en hapje eten bleek de tien kilometer van de Heemstede Loop al van start te zijn gegaan. Sterker, toen we ongeveer vijftien minuten na deze start even langs het parcours stonden, kwamen de eerste lopers alweer voorbij voor hun tweede ronde van vijf kilometer! Gewone mensen!

Er valt nog een weg te gaan.

Blog Bron: Weblog Erik

5 kilometer … pfff

Ach, na vijf weken een schema van mijn dochter volgen blijkt vijf kilometer helemaal niet zo’n heel grote afstand. Zeker niet als je door zo’n mooi park als het Beatrixpark mag lopen. Heerlijk, om daar rond half zeven doorheen te lopen. Zelfs als het regent

En nu had ik al een leuk programmaatje (of app) op mijn telefoon staan, Cardiotrainer, en daar was ik best wel tevreden mee. Maar zoals steeds vaker weer voorkomt: er blijkt een betere app te bestaan. Of eigenlijk een app waarmee nog meer gegevens bijgehouden worden (SportsTracker). Nergens voor nodig maar ik vind dat heerlijk: exact weten hoe hard ik loop, waar ik loop, hoe constant mijn tempo is …

Liep ik overigens in eerste instantie met grote moeite drie minuten in één keer … nu heb ik geen moeite met zestien minuten achterelkaar en de volgende keer moet volgens het schema achtentwintig minuten achter elkaar gelopen worden … Ik kijk daar helemaal niet meer tegenop, denk ik.

Affijn, al snel zal het Beatrixpark te klein worden maar ik ga het regelmatig opnemen in mijn loopje … op naar een “achtste Marathon”!

Blog Bron: Weblog Erik

Zondagsrust en zondagsheiliging

Onlangs ontving ik een brief van de Nederlandse Vereniging tot bevordering van de Zondagsrust en de Zondagheiliging. Nu heb ik niet zoveel met het benoemen van bepaalde dagen – alle dagen zijn mij even lief – en ik was niet op de hoogte dat er een vereniging was die zich serieus met de Zondagsrust en Zondagsheiliging bezig hield (goedgekeurd bij Kon. Besluit van 28 september 1955 no.29). Ik heb de brief daarom belangstellend maar met stijgende verbazing gelezen.

In de brief werd ik gefeliciteerd met mijn beëdiging als Statenlid en het bestuur van de vereniging achtte het een goede zaak mij maar eens een briefje te sturen: “Het is met name de zondagsrust en de zondagsheiliging welke ons zeer ter harte gaat” dit in het kader van “de liefde tot het gebod tot God van Hemel en Aarde” en “de Bijbelse invulling van de Zondag, de dag des Heeren“.

“Op velerlei wijze wordt de zondag ontheiligd,” volgens de vereniging, “door sport en spel en andere activiteiten zoals de zgn. koopzondagen. De landelijke wetgeving staat het toe dat er geheel in strijd met het 4de gebod van de Wet des Heeren wordt gehandeld:Gedenk den sabbatdag, dat gij dien heiligt‘ ” (Exodus 20:8).*)

De vereniging vraagt mij of ik mee wil helpen om “de dag des Heeren weer die plaats te doen krijgen zoals deze ook in vroegere tijden in ons Vaderland had“.

Nu is mijn visie dat iedereen volledig zelf verantwoordelijk is voor zijn eigen doen en laten. Pas wanneer we de grenzen van de vrijheid van de ander benaderen, dienen we ons te houden aan spelregels. Die spreken we dan samen met elkaar af. Geheel democratisch. In dit inzicht komt een entiteit als een God niet voor. De bijbehorende opgelegde, niet democratische geboden bestaan daarom niet voor mij.

Rond 1928 is de winkelzondagssluiting voor Non-Food winkels om sociale redenen ingesteld en later, tijdens de oorlog, voor Food-winkels. Daarvoor, en ik neem aan dat de vereniging deze tijden bedoeld met vroegere tijden in ons land waren de winkels 7 dagen per week open waren. Ik zie daarom geen direct verband tussen vroeger tijden en het winkelen op zondag.

In mijn denkraam past daarom het bestaan van de Nederlandse Vereniging tot bevordering van de Zondagsrust en de Zondagsheiliging helemaal niet.

Het bevreemd me enigszins ook dat een bestuur van een vereniging, die zich intensief bezig houdt met Zondagsrust en Zondagsheiliging serieus in de veronderstelling verkeerd dat een briefje hieromtrent naar fractie van D66 enige zin heeft. D66 is een gezelschap dat juist vóór de vrijheid van winkeliers of wie dan ook is en helemaal geen zondagsrust of anderszins aan iedereen wil opleggen.

We gaan daarom als D66 waarschijnlijk niet in op de uitnodiging van de Nederlandse Vereniging tot bevordering van de Zondagsrust en de Zondagsheiliging om eens over het een en ander van gedachten te wisselen.

———
*) Exodus gaat daarna nog verder: 31:15 – Wie op den sabbatdag arbeid doet, zal zekerlijk gedood worden.

Blog Bron: Weblog Erik

Flevopadwandeling

Als statenlid was ik uitgenodigd voor de tweejaarlijkse Flevopad wandeling. Speciaal voor oud-Statenleden en nieuwe Statenleden. Na vijfentwintig jaar Flevoland zijn er natuurlijk veel meer Oud-Statenleden dan nieuwe Statenleden. Leuk de oud Staten leden eens te ontmoeten tijdens de wandeling. De barbecue die volgde was gezellig, leerzaam maar vooral erg lekker …

“Flevopadwandeling” verder lezen

Blog Bron: Weblog Erik